ایجاد سنگرهایی نمادین در هفته دفاع مقدس در رو به روی ادارات نشان دهنده این است که هر اداره ایی باید سنگری باشد در جهاد اقتصادی و خدمت به انقلاب ،کشور و مردم اما امسال این سنگر ها دارای چهره ایی زننده بودند که در شأن اسم این هفته نبود.
اگر این روز ها از مقابل ساختمان ادارات و دستگاه های اجرایی گذر کرده باشید و یا کارتان به یکی از ادارات و سازمان های دولتی خورده باشد حتما کیسه های نارنجی و بعضا سفید که مقابل برخی ادارات به صورت سنگر چیده شده توجه تان را جلب کرده است.
حرکت نمادینی که با هدف گرامی داشت هفته ی دفاع مقدس و به پاس رشادت های رزمندگان جبهه های حق علیه باطل صورت گرفته است و این مفهوم را به ذهن می رساند که هر اداره ای می تواند به عنوان سنگری در جهاد اقتصادی و خدمت رسانی به انقلاب و کشور و مردم باشد.
صرف نظر از ایرادات و اشکالاتی که در نحوه ی برنامه ریزی و اجرای اینگونه حرکت های فرهنگی و نمادین وارد است اعم از تکراری بودن و خالی از خلاقیت و نوآوری و همچنین عدم تعریف چشم انداز و هدف مشخص در نتیجه ی انجام این اقدامات و مهم تر از همه اینکه غریب و بیگانه بودن شیوه ی انتقال ارزش ها ی جهاد و شهادت به نسل جوان .
در اجرای همین برنامه های بسیار کم بازده و پر هزینه شاهد نوعی بی سلیقگی و عدم وجود خلاقیت در استان هستیم ، گویی تنها به منظور رفع تکلیف و گذراندن این هفته ، همه ساله سناریوی تکراری و بسیار ضعیف دیکته شده و بخشنامه شده توسط دستگاه های اجرایی و دولتی ایفا می شود ؛که نتیجه اش همین کیسه های رنگارنگ برنجی است که بیش از انکه یک حرکت ارزشی و غرور امیز را در ذهن تداعی کند موجب تمسخر و نیشخند شاهدان و عابران می شود.
یکی از مشکلاتی که در عرصه ی ترویج فرهنگ ایثار و شهادت همواره با ان مواجهیم اصرار عجیب دستگاه های دولتی به اجرای برنامه های مربوط به این مقوله ی فرهنگی فقط و فقط توسط خودشان است . به عبارتی رساتر تمامی یادواره های شهدا ، برنامه های گرامیداشت در مناسبت های مختلف سال ، توسط ستادی متشکل از دستگاه های دولتی چه در شهرستان و چه در استان ، برنامه ریزی و اجرا می شود. و به نوعی انجام هر گونه اقدام و حرکت فرهنگی به صورت کاملا دولتی صورت می پذیرد و سهم مردم تنها شرکت و حضور در این مراسم هاست.
از جمله اسیب هایی که تا به امروز اقدامات دولتی ِ این چنینی بر جامعه وارد کرده این است که نوعی بیگانگی و عدم اشنایی و شناخت نسبت به شهدا و فرهنگ ایثار و شهادت در نسل جوان پدید امده .
در چنین شرایطی چگونه انتظار می رود که جوان به ایثار گران و شهدا ی میهنش ، شهرش ، محله اش به چشم الگوی واقعی خویش در زندگی بنگرد. وقتی برنامه ها و مراسمات معرفی شهدا ، راهشان ، هدفشان و مسیرشان تکراری و خالی از حرف تازه که با سلیقه و طرز فکر نسل جوان مطابقت داشته باشد اجرا شود ، چه انتظاری می توان داشت ، به بیانی ساده تر وقتی در معرفی یک فرد و یک عقیده با حوصله و مطابق طرز فکر و سلیقه ی یک فرد، یک عده یا یک نسل عمل نشود طبیعتا آنها یا هیچگونه ارتباطی با موضوع برقرار نکرده و یا دچار بدفهمی و کج فهمی از آن می شوند.
در شرایط امروز که دشمنان در صدد القای تفکرات و ارزش های پوشالیِ خود در ذهن کنجکاو جامعه ی جوان ایران اسلامی هستند به واقع لازم است از قالب بخشنامه ها و دستورالعمل های اداری برون آمد و با مشارکت دادن مردم به خصوص جوانان در قالب کمیته ها و ستاد های مردمی در مقوله ی فرهنگ ایثار و شهادت ، فصلی نو در مناسبات فرهنگی جامعه رقم زد.
درنتیجه ی مشارکت دادن جوانان شاهد اتفاقاتی همچون خارج شدن حرکت های فرهنگی از قالب کلیشه به واسطه ی تزریق اندیشه و فکر نو ، همچنین بهره گیری از ابزار به روز و جدید موجود در زمینه ی انتقال مفاهیم ارزشی با توجه به در آمیختن زندگی امروز، به خصوص نسل جوان و نوجوان با ابزار های نوین ارتباط جمعی همچون اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی و … خواهیم بود.
با همه ی این تفاسیر انچه لازم و ضروری می نماید تجدید نظر در شکل و شیوه ی عمل در مقوله ی فرهنگ و ارزش های انقلاب اسلامی و ایجاد شناخت جوان نسل امروز با جوانان دیروز که یکی از بزرگ ترین حماسه های صد ساله ی اخیر جامعه ی بشری را رقم زدند می باشد.
واران نیوز
