کم لطفی به ارزش ها با این سنگرهای نمادین!
ایجاد سنگرهایی نمادین در هفته دفاع مقدس در رو به روی ادارات نشان دهنده این است که هر اداره ایی باید سنگری باشد در جهاد اقتصادی و خدمت به انقلاب ،کشور و مردم اما امسال این سنگر ها دارای چهره ایی زننده بودند که در شأن اسم این هفته نبود.
اگر این روز ها از مقابل ساختمان ادارات و دستگاه های اجرایی گذر کرده باشید و یا کارتان به یکی از ادارات و سازمان های دولتی خورده باشد حتما کیسه های نارنجی و بعضا سفید که مقابل برخی ادارات به صورت سنگر چیده شده توجه تان را جلب کرده است.
حرکت نمادینی که با هدف گرامی داشت هفته ی دفاع مقدس و به پاس رشادت های رزمندگان جبهه های حق علیه باطل صورت گرفته است و این مفهوم را به ذهن می رساند که هر اداره ای می تواند به عنوان سنگری در جهاد اقتصادی و خدمت رسانی به انقلاب و کشور و مردم باشد.
صرف نظر از ایرادات و اشکالاتی که در نحوه ی برنامه ریزی و اجرای اینگونه حرکت های فرهنگی و نمادین وارد است اعم از تکراری بودن و خالی از خلاقیت و نوآوری و همچنین عدم تعریف چشم انداز و هدف مشخص در نتیجه ی انجام این اقدامات و مهم تر از همه اینکه غریب و بیگانه بودن شیوه ی انتقال ارزش ها ی جهاد و شهادت به نسل جوان .
در اجرای همین برنامه های بسیار کم بازده و پر هزینه شاهد نوعی بی سلیقگی و عدم وجود خلاقیت در استان هستیم ، گویی تنها به منظور رفع تکلیف و گذراندن این هفته ، همه ساله سناریوی تکراری و بسیار ضعیف دیکته شده و بخشنامه شده توسط دستگاه های اجرایی و دولتی ایفا می شود ؛که نتیجه اش همین کیسه های رنگارنگ برنجی است که بیش از انکه یک حرکت ارزشی و غرور امیز را در ذهن تداعی کند موجب تمسخر و نیشخند شاهدان و عابران می شود.
یکی از مشکلاتی که در عرصه ی ترویج فرهنگ ایثار و شهادت همواره با ان مواجهیم اصرار عجیب دستگاه های دولتی به اجرای برنامه های مربوط به این مقوله ی فرهنگی فقط و فقط توسط خودشان است . به عبارتی رساتر تمامی یادواره های شهدا ، برنامه های گرامیداشت در مناسبت های مختلف سال ، توسط ستادی متشکل از دستگاه های دولتی چه در شهرستان و چه در استان ، برنامه ریزی و اجرا می شود. و به نوعی انجام هر گونه اقدام و حرکت فرهنگی به صورت کاملا دولتی صورت می پذیرد و سهم مردم تنها شرکت و حضور در این مراسم هاست.
از جمله اسیب هایی که تا به امروز اقدامات دولتی ِ این چنینی بر جامعه وارد کرده این است که نوعی بیگانگی و عدم اشنایی و شناخت نسبت به شهدا و فرهنگ ایثار و شهادت در نسل جوان پدید امده .
در چنین شرایطی چگونه انتظار می رود که جوان به ایثار گران و شهدا ی میهنش ، شهرش ، محله اش به چشم الگوی واقعی خویش در زندگی بنگرد. وقتی برنامه ها و مراسمات معرفی شهدا ، راهشان ، هدفشان و مسیرشان تکراری و خالی از حرف تازه که با سلیقه و طرز فکر نسل جوان مطابقت داشته باشد اجرا شود ، چه انتظاری می توان داشت ، به بیانی ساده تر وقتی در معرفی یک فرد و یک عقیده با حوصله و مطابق طرز فکر و سلیقه ی یک فرد، یک عده یا یک نسل عمل نشود طبیعتا آنها یا هیچگونه ارتباطی با موضوع برقرار نکرده و یا دچار بدفهمی و کج فهمی از آن می شوند.
در شرایط امروز که دشمنان در صدد القای تفکرات و ارزش های پوشالیِ خود در ذهن کنجکاو جامعه ی جوان ایران اسلامی هستند به واقع لازم است از قالب بخشنامه ها و دستورالعمل های اداری برون آمد و با مشارکت دادن مردم به خصوص جوانان در قالب کمیته ها و ستاد های مردمی در مقوله ی فرهنگ ایثار و شهادت ، فصلی نو در مناسبات فرهنگی جامعه رقم زد.
درنتیجه ی مشارکت دادن جوانان شاهد اتفاقاتی همچون خارج شدن حرکت های فرهنگی از قالب کلیشه به واسطه ی تزریق اندیشه و فکر نو ، همچنین بهره گیری از ابزار به روز و جدید موجود در زمینه ی انتقال مفاهیم ارزشی با توجه به در آمیختن زندگی امروز، به خصوص نسل جوان و نوجوان با ابزار های نوین ارتباط جمعی همچون اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی و … خواهیم بود.
با همه ی این تفاسیر انچه لازم و ضروری می نماید تجدید نظر در شکل و شیوه ی عمل در مقوله ی فرهنگ و ارزش های انقلاب اسلامی و ایجاد شناخت جوان نسل امروز با جوانان دیروز که یکی از بزرگ ترین حماسه های صد ساله ی اخیر جامعه ی بشری را رقم زدند می باشد.
واران نیوز
