شیوا آب آذر، با اشاره به زیربنا بودن فرهنگ در مسائل مختلف، اظهار کرد: تا وقتی که زیربنا درست نشود، حتی اگر مسائل جامعه به ظاهر حل شده باشند، مشکل از جایی سر در می آورد که به دلیل آماده نبودن زیرساخت فرهنگی، پیچیده می شود.
وی با بیان اینکه اگر یک مسئله مطرح می شود باید از لحاظ علوم انسانی، جامعه شناسی و روانشناسی بررسی شود، عنوان کرد: بنابراین سیاست گذاری ها به لحاظ اثرگذاری در جامعه، در موضوع عفاف و حجاب تاثیر دارد.
استاد دانشگاه آزاد واحد صومعه سرا، به نمونه ای از رفتارها و اظهار نظرات دولت های مختلف درباره قانون عفاف و حجاب اشاره کرد و افزود: طرح عفاف و حجاب در سال ۸۳ و در دوره اصلاحات در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شد که درپی آن یکی از وزرا مخالفت کرد و گفت نمی شود به زور این کار را انجام داد.
آب آذر با بیان اینکه مقام معظم رهبری مدظله العالی در تابستان سال ۷۱ در دیدار با مسئولان، بدحجابی را یک پدیده منکر و بد دانستند، گفت: در دولت سازندگی، تکنوکرات ها حضور داشتند و به این موضوع که اصل در مسائل جامعه، فرهنگ است توجه نکردند و تصور می کردند که تکنولوژی نتایج خوبی برای ایران به بار می آورد و به اینکه مذهب چه اثری می تواند داشته باشد، توجه نمی کردند.
وی با تصریح بر اینکه دولت سازندگی برعکس کار کرد و به اقتصاد و در درجه دوم به سیاست اولویت داد، خاطر نشان کرد: فرهنگ در کارهای دولتِ سازندگی، اولویت آخر را داشت، چنانکه برای مثال این دولت روی سرمایه داری تمرکز کرده و به مسائل فرهنگی مانند عفاف و حجاب بی توجه بود.
آب آذر دولت فعلی را دارای ظرفیت بالایی برای بازگشت به دوره تکنوکرات ها عنوان کرد و افزود: از آنجائیکه دولت جامعه اسلامی در مورد مسائل فرهنگیِ مردم، مسئولیت و وظیفه دارد، مجری پیاده کردن و نهادینه سازی حجاب نیز هست و اینکه توانایی این کار را ندارد، صحیح نیست.
وی بیم ازدست دادن طرفدارانِ دولت ها را یکی از دلائل اجرایی نشدن قانون عفاف و حجاب در همه دولت ها دانست و گفت: این مسئله با توجه به انتخاباتِ پیش رو دراسفند ماه، و ترس از دست دادنِ رای مردم پر رنگ تر است و هر چقدر مسئولان اجرایی، قانون گذاری، قضایی و انتظامی در مورد حجاب، کوتاه بیایند مردم هم همان روش را درپیش می گیرند.
استاد دانشگاه آزاد واحد صومعه سرا، ابراز کرد: در دوره تکنوکرات ها، تلاش کردند همه بخش ها را برای کشور دگرگون سازی کنند و به مدرنیته سوق دهند و ساختن فرهنگسراها در جنوب تهران یکی از سیاست هایی بود که مردم را با فرهنگ غربی آشنا می کرد.
آب آذر تصریح کرد: در یک نظر سنجی در سال ۶۵ معلوم شد که در نظر۸۰ درصد مردم، عدم رعایت حجاب، یک عیب بود اما درسال ۷۱ به ۵/۴۱ درصد رسید.
وی عملکرد و هدف مدیران کشور را بر آمده از افکارشان عنوان کرد و افزود: چیزی که در رفتار مسئولان به ظهور می رسد تئوری آنهاست و گاهی اوقات مدیران همه موضوعات را می بینند به غیر از موضوع عفاف و حجاب که توجهی به آن نمی شود.
این فعال فرهنگی با اشاره به اینکه معماری، شهرسازی، ترافیک، ورزش، هنر، سینما و سیاست از جمله عللی هستند که فرهنگ را می سازند، گفت: در همه این ها باید جایگاه دین، معنویت و عبادت در نظر گرفته و گنجانده شود و گرنه همچنان دست به گریبان مشکلات فرهنگی هستیم و عفاف و حجاب یکی از این موضوعات است.
آب آذر آشنا کردن جامعه با مضرات بی حجابی را مفید دانست و بیان کرد: بی امنیت شدن جامعه برای دختران و زنان، نا امنیت اخلاقی برای همه آحاد جامعه، مادیگرایی، مدگرایی و طلاق از عواقب خطرناک بد حجابی و بی عفتی است.
وی به عواقب شوم بد پوششی در جوامع غربی اشاره و تصریح کرد: اندیشمندان غربی اعتقاد دارند، راهی برای آنها به جز رفتن به سمت معنویت باقی نمانده است.
استاد دانشگاه آزاد واحد صومعه سرا، شخصیت دادن به زن و احترام گذاشتن به او را یکی از فلسفه های حجاب عنوان کرد و افزود: غربی ها در تحقیقات خود دریافته اند که هر چقدر زنان و دختران عریان تر باشند در رشد شخصیت، شکل گیری هویت و عزت نفس آنان تاثیر منفی دارد.
آب آذر گفت: بنابراین ما نمی توانیم نسبت به یافته های تحقیقاتی و تجارب جوامع دیگر بی تفاوت باشیم و باید از آن استفاده کنیم.
